Tance_skakance_2023_Janina _Porazinska

Dziś wita i żegna nas słowik.

Dziś w audycji Janina Porazińska (ur. 29 września 1882[1] w Lublinie, zm. 2 listopada 1971 w Warszawie) – polska prozaiczka, redaktorka, tłumaczka literatury skandynawskiej i literatury szwedzkojęzycznej. Swoją twórczość szczególnie poświęciła literaturze dziecięcej. Życiorys Była córką Edwarda i Heleny z Saryusz-Bielskich. Studiowała na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu Jagiellońskego w Krakowie. Debiutowała w 1903 na łamach „Wędrowca” jako poetka. Była współpracowniczką pism dla dzieci: „Przyjaciela Dzieci”, a w latach 1909–1910 „Promyka” i „Promyczka”. Należała do władz ruchu junackiego. W 1917 założyła pismo „Płomyk”. W latach 1927–1939 była redaktorką czasopism „Płomyczek”, „Słonko” i „Poranek”. W latach 1922–1925 była urzędniczką Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, a w okresie okupacji działaczką podziemia oświatowego i kulturalnego. Pisarka rozmiłowana była w polskim folklorze i w oparciu o niego pisała własne poezje i baśnie. Czerpała z gadek, przypowieści, pieśni, podań. Książki jej były tłumaczone na wiele języków. Dokonała też przekładów literatury skandynawskiej. W 1958 opracowała fińską Kalevalę w wersji dla dzieci

Janina Porazińska (geboren am 29. September 1882 in Lublin, gestorben am 2. November 1971 in Warschau) war eine polnische Schriftstellerin, Redakteurin und Übersetzerin von skandinavischer Literatur und schwedischsprachiger Literatur.

Sie widmete ihre Arbeit besonders der Kinderliteratur.

Lebenslauf: Sie war die Tochter von Edward und Helena Saryusz-Bielskich. Sie studierte an der Naturwissenschaftlichen Fakultät der Jagiellonen-Universität in Krakau. Ihr Debüt als Dichterin erfolgte 1903 in der Zeitschrift „Wędrowiec“. Sie arbeitete mit Kinderzeitschriften wie „Przyjaciel Dzieci“, „Promyk“ und „Promyczek“ zusammen. Sie war auch in der Jugendbewegung aktiv. Im Jahr 1917 gründete sie die Zeitschrift „Płomyk“. In den Jahren 1927-1939 war sie Redakteurin der Zeitschriften „Płomyczek“, „Słonko“ und „Poranek“. In den Jahren 1922-1925 war sie Beamte im Ministerium für Religionsangelegenheiten und öffentliche Bildung und während der Besatzungszeit eine Aktivistin im Bildungs- und Kulturbereich.