Anna_Jantar_głos_i_elegancja_(Anna Jantar_Stimme und Eleganz)_2023

Zapraszam wszystkie dzieci, młodzież i dorosłych na audycję o Annie Jantar. Dziś wita nas cierniówka:-)

„Audycję dedykuję mojej drogiej mamie Janinie Kanieckiej w jej 20-stą rocznicę śmierci…“

Anna Jantar

Gdy występowała w wieku 17 lat na Festiwalu Piosenek i Piosenkarzy Studenckich w Krakowie, zajęła II miejsce. Pierwsze miejsce zajęła Maryla Rodowicz, z którą później utrzymywała bardzo bliskie relacje, ponieważ obie spotykały się podczas różnych festiwali polskich. Oprócz Anny Jantar, w słynnej katastrofie lotniczej zginęło 22 bokserów amerykańskich, którzy mieli odbyć w Polsce zawody.

Ponoć Anna Jantar miała wyrzuty sumienia, że zostawia córkę na tak długo i miała wracać lotem, który miał odbyć się kilka dni później, jednak specjalnie po to, żeby zdążyć na urodziny swojej córki, zmieniła termin lotu i tym samym trafiła na ten nieszczęsny lot. Dwa dni po katastrofie w firmie LOT rozpoczął się bunt pilotów. Protestowali oni przeciwko lataniu maszynami, które były bardzo wyeksploatowane. Te modele samolotów, którymi leciała Anna Jantar nazywali „latającymi trumnami”.

Była uosobieniem cnót katolickich, a przynajmniej zabiegała o taki wizerunek. Wśród jej fanów powstało coś na wzór kultu Anny Jantar, wyjątkowo jasnej postaci polskiej sceny muzycznej.

Utwór „Najtrudniejszy pierwszy krok” powstał w autobusie. Podczas podróży melodię do niej wymyślił Jarosław Kukulski i przez dwie godziny nucili ją sobie, aby nie zapomnieć.

Ceniła rzetelną krytykę i nie lubiła tandetnych pochwał. Uważała, że trema działa na nią mobilizująco i im bardziej się denerwuje, tym lepiej śpiewa.

Mierzyła około 170 cm wzrostu.

Jej przyjaciółka Halina Frąckowiak wspominała, że Anna Jantar była perfekcjonistką, która zarażała pozytywną energią, nigdy nie narzekała oraz służyła radą i wsparciem. Mówiła o niej, że kochała życie, jednak w oczach miała pewien smutek i melancholię, co podkreślało jej urodę i dodawało uroku osobistego.

———————————————————————————————————————————————————-

Ich lade alle Kinder, Jugendlichen und Erwachsenen zu einer Sendung über Anna Jantar ein. Heute begrüßt uns die Distelweide.

„Ich widme diese Sendung meiner lieben Mutter Janina Kaniecka zum 20. Todestag…“

Anna Jantar

Als sie im Alter von 17 Jahren bei einem Festival für Lieder und Sänger in Krakau auftrat, belegte sie den zweiten Platz. Den ersten Platz belegte Maryla Rodowicz, mit der sie später sehr enge Beziehungen pflegte, da sie sich bei verschiedenen polnischen Festivals trafen. Neben Anna Jantar kamen bei dem tragischen Flugzeugunglück 22 amerikanische Boxer ums Leben, die in Polen an einem Wettkampf teilnehmen sollten.

Angeblich hatte Anna Jantar ein schlechtes Gewissen, ihre Tochter so lange alleine zu lassen, und plante, mit einem späteren Flug zurückzukehren, um rechtzeitig zu Natalias Geburtstag zurückzukehren. Sie änderte jedoch absichtlich den Flugtermin, um rechtzeitig zum unglücklichen Flug zu gelangen. Zwei Tage nach der Katastrophe begann ein Pilotenstreik bei der LOT Airlines. Die Piloten protestierten gegen den Betrieb von stark abgenutzten Maschinen. Die Flugzeuge, mit denen Anna Jantar flog, nannten sie „fliegende Särge“.

Sie verkörperte die Tugenden des katholischen Glaubens oder zumindest strebte sie dieses Image an. Unter ihren Fans entwickelte sich eine Art Kult um Anna Jantar, einer außergewöhnlich klaren Figur der polnischen Musikszene.

Der Song „Najtrudniejszy pierwszy krok“ wurde im Bus komponiert. Während einer Reise hatte Jarosław Kukulski die Melodie dazu erfunden, und sie summten sie zwei Stunden lang, um sie nicht zu vergessen.

Sie schätzte ehrliche Kritik und mochte keine billigen Lobeshymnen. Sie glaubte, dass Lampenfieber sie mobilisierte, und je nervöser sie wurde, desto besser sang sie.

Sie war etwa 170 cm groß.

Ihre Freundin Halina Frąckowiak erinnerte sich daran, dass Anna Jantar eine Perfektionistin war, die positive Energie verbreitete, nie klagte und mit Ratschlägen und Unterstützung zur Seite stand. Sie sagte über sie, dass sie das Leben liebte, aber in ihren Augen lag eine gewisse Traurigkeit und Melancholie, die ihre Schönheit betonte und ihren persönlichen Charme verstärkte.